امروز تولد محمود دولت آبادی است، آقای نویسنده ۷۹ ساله می شود،دولت آبادی برای من همیشه نماد نوشتن بوده است.
بعد از کنکور کارشناسی که ۳ ماه بیکار بودم؛ رمان کلیدر را خواندم. اولین رمانی‌که از او خواندم بهترین رمانش بود.
کلیدر با اینکه ۱۰ جلد است اما آنقدر جذاب و گیراست که به سختی می توان از آن دل کند. قلم دولت آبادی و توصیفات درخشانش رمان هایش را یکه تاز کرده است .
به نظرم یکی از دلایل ماندگاری و محبوبیت دولت آبادی پرداختن به زندگی مردم عادی است. خود او فرزند روستاست و در بسیاری از آثارش می توان همرنگی و هم دردی با مردم روستا را دید.رمان های دولت آبادی را بسیار دوست دارم. تابستان پس از کنکور کارشناسی کلیدر را خواندم. پاییز و زمستان همان سال را دیگر آثارش را خواندم.
تابستان سال ۹۵ را به خواندن روزگار سپری شده مردم سال خورده گذراندم و بسیاری از جملات و تصویر سازی های دولت آبادی را در خاطر دارم.
دولت آبادی علی رغم تمامی محدودیت هایی که خواستند علیه اش اعمال کنند و او را از نویسندگی دلسرد کنند. ( یک نمونه اش عدم مجوز برای چاپ رمان کلنل) در تمام سال ها برای آرمان هایش نوشته است و به آنها وفادار مانده است.
این مصاحبه خبرگزاری ایرنا که پارسال به مناسب تولدش انجام شد خالی از لطف نیست. خلاصه آقای دولت آبادی دلت گرم و سرت خوش باشد.
