تا دم مرگ

زنهار، از آدمیان هیچ‌کس را

تا آن زمان که پای بر روی خاک دارد

نیک‌بخت مشمارید.

(از نمایشنامه‌ی زنان‌ تروا، اوریپیدوس، ترجمه‌ی عدالله‌ کوثری، ص ۳۸۴)

هیچ چیز قطعی نیست، سلامتی که امروز داریم ممکن است خیلی زود از دست برود. موقعیت شغلی‌مان به خطر بیفتد و رابطه‌های‌مان تمام شود. همه چیز در حال گذر است. تنها زمانی می‌توانیم از خوشبختی خودمان مطمئن باشیم که مرده باشیم؛ از خوشبختی دیگران هم همین‌طور.